Ο πολιτισμός σας τελειώνει όταν κόβεται το ρεύμα. αναρχικό σύνθημα http://www.youtube.com/watch?v=Wd85POcfmBA Χαίρετε! Αδιέ...
Ο
πολιτισμός σας τελειώνει όταν κόβεται το ρεύμα.αναρχικό σύνθημα
Χαίρετε!
Αδιέξοδο σύγχυσης μού προκάλεσε η επερχόμενη αύξηση στα
τιμολόγια της Δ.Ε.Η. Αν δεν το γνωρίζετε, η εταιρεία φέρεται να απαίτησε από
την λαοπρόβλητη Κυβέρνησή μας αυξήσεις 30% επί των τιμολογίων της(!). Αυτές οι
αυξήσεις έχουν παγιωθεί τελευταία. Η απελπισία μου δεν οφείλεται μόνο στο ότι
οι αυξήσεις αυτές (που οπωσδήποτε θα δοθούν, απλώς δε θα είναι της τάξεως το
30%, αλλά κατά το σύνηθες επικοινωνιακό κολπάκι αντιπερισπασμού, λίγο
χαμηλότερες) έρχονται να προστεθούν σε δεκάδες άλλες επιβαρύνσεις˙ εδράζεται
πάνω στο ότι στη χώρα αυτή της αρπακτής και του «ζήσε (και πλήρωσε) το σήμερα
και για το αύριο έχει ο Θεός», (και) η Ενέργεια γίνεται αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης,
με θλιβερές συνέπειες για όλους μας.
Θα επιδιώξουμε να δείξουμε όλο το φάσμα του παιχνιδιού κράτους και ιδιωτών που
λέγεται «Αγορά Ενέργειας και φορολόγησή της» και για ποιο λόγο η αντίδρασή μας
είναι μονόδρομος σε αυτό το θέμα, ασχέτως πολιτικών τοποθετήσεων. Μας αφορά
απαξάπαντες, εκτός αν κάποιος από εσάς διαθέτει πηγάδι που αναβλύζει πετρέλαιο
ή αν περνά καμιά «φλέβα» φυσικού αερίου κάτω από το χωραφάκι που του άφησε ο
παππούλης του ή αν έχει τον πολύ χρόνο να παράγει ρεύμα κάνοντας ποδήλατο…
Η γνώμη του κράτους και του Υπουργείου Εσόδων εεε συγγνώμη,
Οικονομικών:
Το κράτος, εδώ και μία διετία, με πρόφαση –μάλλον- την κρίση χρέους και την
αδυναμία δανεισμού της χώρας, έχει επιδοθεί σε ένα πρωτόγνωρο κυνήγι της
οικονομικής εξυγίανσης. Το κυνήγι αυτό έχει δύο βασικούς άξονες:
α. φοροεπιδρομές και αλλεπάλληλους έκτακτους φόρους («χαράτσια» τα ονόμασε ο
ετοιμόλογος λαός μας) ανεξάρτητα από το εισόδημα και άλλα κοινωνικά κριτήρια του
κάθε φορολογούμενου και
β. μείωση μισθών/συντάξεων και κοινωνικών παροχών (ασφάλιση, περίθαλψη, παιδεία
κ.ά)
Μέσα σε αυτό το παιχνίδι της αύξησης εσόδων εντάσσονται και οι φόροι που
επιβάλλονται διαρκώς ανανεούμενοι στα «είδη πολυτελείας» στα οποία
συμπεριλαμβάνονται α. ο καπνός, γ. το αλκοόλ και γ. το πετρελαιοειδή καύσιμα
–ελληνική πατέντα, μοναδική στην Ευρώπη! Η εκάστοτε κυβέρνηση προσδοκά ολοένα
και περισσότερα έσοδα από τους φόρους αυτούς. Από ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω,
ολοένα και διαψεύδονται οι προσδοκίες αυτές, καθώς η αύξηση των ειδικών αυτών
φόρων φέρνει με απόλυτη συνέπεια μείωση της κατανάλωσης των προϊόντων που
επιβαρύνονται από τους… special αυτούς
φόρους και τελικά μείωση των κρατικών εσόδων. Κάτι ανάλογο συμβαίνει μετά τις
αλλεπάλληλες αυξήσεις του Φ.Π.Α, οι οποίες (αν και εκ του αποτελέσματος
κρίνονται μάταιες) συνεχίζονται, εντείνοντας την ύφεση εντός της περίφημης «πραγματικής
οικονομίας». Α, λησμόνησα: όλα τα παραπάνω γίνονται χάριν της σωτηρίας μας και
είναι υπεραπαραίτητα, καθώς θα φέρουν την (αγία) ανάπτυξη και θα καταστήσουν το
ελληνικό χρέος βιώσιμο (αμήν).
Υπάρχει όμως κι η άλλη άποψη:
Οι πολίτες δίνουν τόσα πια στο κράτος (και) για την Ενέργεια που καταναλώνουν
που επίσημα θα μπορούσαμε να τους θεωρήσουμε «ακούσιους χορηγούς» της κρατικής
μηχανής ή αλλιώς θύματα/κορόιδα του κρατικοκίνητου ενεργειακού παροξυσμού.
1. Πετρελαιοειδή (ή χρυσά) καύσιμα: Έχω χάσει το λογαριασμό με τις αυξήσεις
στον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα υγρά καύσιμα. Αποτέλεσμα αυτών, η απλή
αμόλυβδη βενζίνη που κόστιζε κάτω από 1 ευρώ/λίτρο πριν 7 χρόνια, σήμερα
κυμαίνεται από 1.60 μέχρι 1.80, ανάλογα με την τύχη που έχει κάποιος να
κατοικεί μακριά ή κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εν πρώτοις, θεωρώ απαράδεκτο
το ότι εξισώνονται (ως προς την πολυτέλεια) τα καύσιμα με το αλκοόλ και τον
καπνό.
Τα αλκοολούχα ποτά, με εξαίρεση τη χρήση του… σαμιώτικου οίνου κατά τη Θεία
Λειτουργία, είναι απολύτως συνδεδεμένα με τη (λιγότερο ή περισσότερο) πολυτελή διασκέδαση.
Στην υπερβολή της μάλιστα, οι συνέπειες της κατανάλωσης οινοπνεύματος είναι
καταστροφικές τόσο βραχυπρόθεσμα (μέθη), όσο και μακροπρόθεσμα (βλάβες σε καρδιά,
ήπαρ κ.ά). Πόσο μάλλον τα είδη καπνιστού τα οποία έχουν συνέπειες τέτοιου
βεληνεκούς (κάθε λογής καρκίνος, καρδιά και άπειρα άλλα) που είναι να απορεί
κανείς για το πόσο ανάγκη έχει πια ένα κράτος από τους φόρους κάθε πακέτου
τσιγάρων, ώστε να θεωρεί ακόμη επιτρεπτή και σύννομη τη διάθεσή τους στους
πολίτες του.
Αυτά τα δύο «αγαθά» δικαίως -ως ένα βαθμό- χαρακτηρίζονται πολυτελή. Κανείς δε
θα πεθάνει αν δεν τα καταναλώνει σε καθημερινή βάση, άρα η υπερφορολόγησή τους
έχει μία κάποια λογική (παρεμπιπτόντως, δεν τα θεωρώ προσωπικά το ίδιο βλαβερά,
άρα και το ίδιο πολυτελή, αλλά αυτή είναι μία άλλη συζήτηση).
Τα καύσιμα όμως δεν αποτελούν υπερπολυτέλεια. Μέσω των υγρών καυσίμων
μετακινούμαστε και θερμαινόμαστε. Η μετακίνηση με τα αυτοκίνητα, που με τόσο
ενθουσιασμό το σύστημα μας πρότεινε να αποκτήσουμε (και εμείς το ίδιο
ενθουσιωδώς ανταποκριθήκαμε), γίνεται μέσω καυσίμων. Και μη μου πείτε για τις
εναλλακτικές μεθόδους μετακίνησης, διότι θα σας απαντήσω ότι στις περισσότερες
περιοχές της χώρας μας (βλέπε Τήνος) τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ελάχιστα μπορούν
να φανούν χρήσιμα στην καθημερινότητα των πολιτών, ιδίως κατά τον μη τουριστικό
χειμώνα. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι για να μεταβεί κανείς στο χωριό μου την
Καρυά Τήνου από τη Χώρα με το Κ.Τ.Ε.Λ
(μόλις 7,5 km) μπορεί
να ταξιδέψει μόνο Δευτέρα! Και μετρό, ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, τραμ δε διαθέτει
προς το παρόν καμία -πλην της Αθήνας- πόλη της Ελλάδας. Για τη δε θέρμανση,
είναι δεδομένο ότι τα περισσότερα σπίτια συνεχίζουν να θερμαίνονται με
πετρέλαιο (καλοριφέρ, σόμπα πετρελαίου). Νομίζω ότι θα πάμε 60 χρόνια πίσω αν
θεωρήσουμε την θέρμανση πολυτέλεια, ειδικά κατά τους τελευταίους δυναμικούς
χειμώνες που ζήσαμε. Η μετακίνηση και η θέρμανση δεν είναι πλέον απλώς
απρόσιτες, είναι αδύνατες. Και φυσικά οι αυξήσεις μετακυλήθηκαν στις τιμές
εισιτηρίων (πλοία, Κ.Τ.Ε.Λ, αστικά λεωφορεία κλπ)
2. Πετρέλαιο θέρμανσης = πετρέλαιο κίνησης: Οι περισσότεροι
γνωρίζετε ήδη, ότι το ήδη πανάκριβο πετρέλαιο θέρμανσης, τιμολογιακά εξισώθηκε
-σχεδόν- με αυτό της κίνησης για την πάταξη –λέει- του παρεμπορίου. Από 1
περίπου ευρώ εκτοξεύθηκε στα €1.40 ανά λίτρο. Εγώ δεν έχω τις ειδικές οικονομικές
και φοροτεχνικές γνώσεις ώστε να αντιληφθώ πώς θα παταχθεί το παρεμπόριο
πετρελαίου μέσω της αύξησης της τιμής του νόμιμου πετρελαίου. Αναρωτιέμαι, όμως,
πώς θα αισθάνθηκαν (ειδικά οι βόρειοι) συμπατριώτες μας που θα πάρουν από 62(!)
ως 900 ευρώ με τη λεγόμενη επιστροφή
φόρου η οποία συν τοις άλλοις δίδεται με σχετικά αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια.
Και οι τυφλοί είδαν ότι τελικά το όλο κολπάκι ήταν ένα ακόμη ευφάνταστο τρικ
απομύζησης φόρων που οι πολίτες –αν δε θέλουν να γίνουν παγοκολώνες- δεν
μπορούν παρά να αποδώσουν.
3. Φυσικό αέριο – αφύσικος φόρος: Ειδική μνεία αξίζει για το
διαφαινόμενο φιάσκο με το φυσικό αέριο. Η χρήση του προβλήθηκε, διαφημίστηκε
έμμεσα και άμεσα ως η απάντηση στο πετρέλαιο όσον αφορά ιδίως τη θέρμανση˙ αισίως
δε, σχετίστηκε και με την κίνηση. Ο κόσμος, ειδικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
έσπευσε να συνδέσει το σύστημα θέρμανσής του με την εταιρεία παροχής αερίου και
να μετατρέψει -με καθόλου μικρό κόστος- το αυτοκίνητά του σε υγραεριοκίνητα.
Μέχρι ο Πούτιν επιστρατεύτηκε να τονίζει ότι το φυσικό αέριο θα παραμένει για
30 χρόνια στο 75% μάξιμουμ της αξίας του πετρελαίου, για να νιώσουμε την
πατροπαράδοτη, ορθόδοξη, ρωσική ζεστασιά… Μάλιστα! Εγώ δε γνωρίζω καν αν θα ζει
ο πρόεδρος Πούτιν σε 30 χρόνια κι αυτό που εσείς ίσως δε γνωρίζετε είναι ότι η
κυβέρνηση το… ξανασκέφτηκε και αποφάσισε να τοποθετήσει επιπλέον φόρους
κατανάλωσης στο φυσικό αέριο (στα πρότυπα των πετρελαιοειδών), χωρίς να μας
δικαιολογήσει επαρκώς το γιατί! Εννοώ ότι οι ειδικοί φόροι πολυτελείας σε καπνό,
αλκοόλ και πετρέλαιο έχουν τη λογική(;) ότι:
«αγαπητέ μου φορολογούμενε πολίτη, επειδή
το κάπνισμα σε σκοτώνει, το αλκοόλ σε βλάπτει και το πετρέλαιο μολύνει το
περιβάλλον μας –που τόσο σεβόμαστε κατά τ’ άλλα- σου βάζουμε υπερβολικούς
φόρους στα είδη αυτά. Αποτρεπτικά. Για σένα βρε! Για να σε προστατεύσουμε και
να μην καταναλώνεις ό,τι βλάπτει εσένα και τους γύρω σου/μας. Τι νόμιζες; Ότι
τους βάλαμε για να στα πάρουμε χοντρά; Πού ζεις;»
Το φυσικό αέριο ασφαλώς και δεν έχει τις ίδιες βλαβερές για το περιβάλλον
συνέπειες με το πετρέλαιο. Επίσης, δε μεταφέρεται με τον ίδιο τρόπο, δεν
διυλίζεται με τον ίδιο τρόπο και εν πάση περιπτώσει κάθε εξήγηση για την εκ
νέου υπερφορόλογησή του κρίνεται ως ανεπαρκής, κατά τη γνώμη μου. Μόνη σταθερή
αιτία φορολόγησής του η φοροεπιδρομική εισπρακτική διάθεση τού κράτους, με
κάπως ύπουλο τρόπο, στην προκειμένη περίπτωση.
4. Ηλεκτρισμός ή η πονεμένη ιστορία μίας Δ.Ε.Κ.Ο: Η ηλεκτρική
ενέργεια αποτελεί την κύρια μορφή ενέργειας που χρησιμοποιούμε. Η ζωή μας
ομόρφυνε και διευκολύνθηκε πάρα πολύ χάρη στη χρήση ηλεκτρικών συσκευών. Σχεδόν
ό,τι κάνουμε εντός και εκτός του σπιτιού μας σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τη
χρήση ηλεκτρικής ενέργειας. Δυστυχώς, όσο η χρήση αυτή διογκώνεται, τόσο η
καθημερινότητά μας εξαρτάται από τη Δ.Ε.Η, μία επιχείρηση δημόσια, με καμία
αίσθηση, όμως, της δημόσιας αποστολής της. Κραυγαλέο παράδειγμα, η αποδοχή από
μέρους της (κι από εμάς) να γίνει το όχημα με το οποίο φορείς του κράτους,
δηλαδή, η δημόσια τηλεόραση, οι δήμοι και αισίως το υπουργείο οικονομικών
εισπράττουν ποσά από τους πολίτες με τρόπο κατ’ ουσίαν εκβιαστικό. Απαράδεκτη
θεωρώ τη σύνδεση της παροχής Ενέργειας με την απόδοση φόρων, δημοτικών τελών
και συνδρομών για την Ε.Ρ.Τ.
Αλήθεια, ποιος μας ρώτησε για το αν επιθυμούμε να παρακολουθούμε τις ειδήσεις
της Ν.Ε.Τ (δηλαδή την επίσημη εκδοχή της εκάστοτε κυβέρνησης για τα γεγονότα),
τα διεθνή αθλητικά γεγονότα (πανάκριβα), τη eurovision (χωρίς σχόλιο) χρηματοδοτώντας
τη δημόσια επιχείρηση που τα φέρνει στο σπίτι μας; Γιατί να μην έχουμε το
δικαίωμα να πληρώσουμε τα δημοτικά τέλη και το περίφημο «χαράτσι» ανεξάρτητα
από το λογαριασμό της Δ.Ε.Η; Και κατόπιν ας μας κυνηγήσει ο Δήμος (όπως κάνει η
υπηρεσία ύδρευσης λ.χ.) ή η Εφορία (όπως συμβαίνει π.χ. με τα πρόστιμα ή με την
απόδοση του Φ.Π.Α) Και αν δεν τα πληρώσουμε, η Δ.Ε.Η δε μας επιτρέπει να έχουμε
πρόσβαση στην παροχή ρεύματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μην ξεχνάμε ότι για
κάποιους πάσχοντες συνανθρώπους μας η χρήση ηλεκτρικών συσκευών είναι ζωτικής
σημασίας για τη διευκόλυνση της δύσκολης ούτως ή άλλως ζωής τους ή ακόμη και
για την ίδια τους τη ζωή. Εκτός αν η Κυβέρνηση μάς θεωρεί εκ προοιμίου κακοπληρωτές
ή/και απατεώνες και κρίνει ότι μόνο εκβιάζοντάς μας θα πάρει τα χρήματά της,
λες και είμαστε παιδάκια που τρώνε νερόβραστες φακές, υπό την απειλή ότι θα
στερηθούν το παγωτό που έπεται. Αυτό θα πρέπει να μας το διευκρινίσει το κράτος
μας για να γνωρίζουμε την εικόνα που έχει η εξουσία για τους εξουσιαζόμενούς
της, δηλαδή εμάς. Κάθε περαιτέρω αύξηση στα τιμολόγια είναι απαράδεκτη σε μία
εποχή που τα εισοδήματα βάλλονται από παντού, οι φόροι αυξάνονται για τα πάντα
και οι τιμές στα περισσότερα είδη πρώτης ανάγκης παραμένουν στα ίδια επίπεδα.
Σε λίγο η κατάσταση θα είναι αναπόφευκτα μη αντιμετωπίσιμη.
Το ρεύμα αποτέλεσε επίσης την εναλλακτική προσπάθεια μείωσης των εξόδων
θέρμανσης. Φθηνότερο από το πετρέλαιο, αλλά και πάλι (όπως με το φυσικό αέριο)
το κράτος (παρ)ακολουθεί κατά πόδας την προσπάθεια του πολίτη να μειώσει τα
έξοδά του. Να προστεθεί ότι η έξυπνη, οικολογικά και οικονομικά λύση του
ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου που δειλά-δειλά εμφανίζεται, παρά τον πόλεμο που
δέχεται από τις εταιρείες πετρελαιοειδών μάς βάζει πλέον σε σκέψεις, λόγω της
επαπειλούμενης συνεχούς αύξησης (με εθιμοτυπικό χαρακτήρα πια) των τιμολογίων
της Δ.Ε.Η. Τα στοιχεία σοκάρουν: 30.000 νοικοκυριά κάθε μήνα να αδυνατούν να
πληρώσουν λογαριασμούς της Δ.Ε.Η για να έχουν πρόσβαση σε ένα αγαθό που, με
μοιρασμένες -πιστεύω εγώ- ευθύνες ανάμεσα σε κράτος και πολίτες, κατάντησε να
είναι είδος πρώτης και υπεραπαραίτητης ανάγκης. Και δεν είναι καν της παρούσης
να αναφερθούμε στην κάθε κολώνα που πρέπει να πληρώσει κανείς ο ίδιος για να
φέρει τη Δ.Ε.Η σπίτι του, για τις καταστροφικές διακοπές ρεύματος που
συμβαίνουν στην Τήνο μας (κι αλλού οπωσδήποτε) με ευθύνη της εταιρείας˙ ευθύνη
που -μαζί με πολλές άλλες- ποτέ δεν αναλαμβάνει. Επίσης, για τους συχνά
περιέργως διορισμένους και καλοπληρωμένους –μέχρι πρόσφατα- υπαλλήλους της, για
τη σχέση της με τους υπεργολάβους κι άλλα πολλά και πικρά.
4. Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Ανανεώσιμη Κρατική Πολιτική
Φοροεπιδρομής: Μόνη οικολογική, έντιμη και έξυπνη λύση φάνταζε ως σήμερα η χρήση ανανεώσιμων πηγών
ενέργειας. Φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες κ.ά παράγουν ρεύμα δωρεάν για τον
ιδιώτη που επενδύει επάνω τους, παρέχοντάς του την επιπλέον δυνατότητα να πουλά
το πλεονάζον ηλεκτρικό φορτίο στη Δ.Ε.Η, η οποία οφείλει να το αγοράσει σε πολύ
καλή για τον πωλητή-πολίτη τιμή. Και τι δεν έγινε γύρω από αυτήν την ιστορία:
Διαφημίσεις, εκθέσεις, άδειες για μαζικές παραγωγές, δηλαδή φωτοβολταϊκά και
αιολικά πάρκα (όχι πάντα με τόσο διαφανείς διαδικασίες), δάνεια από τράπεζες (σιγά
μην έλειπαν οι τράπεζες από αυτό το οικονομικό πανηγύρι) οι οποίες γίνονται περίπου
συνιδιοκτήτες στο οικόπεδο σου και λαμβάνουν μέρος από το εισόδημα, συνδέοντας
την επένδυσή με το δάνειο κ.λπ. Καταλήγω, λοιπόν, ότι η τέλεια συνταγή και το
απώτατο καταφύγιο απέναντι στο αρπακτικό φοροεισπρακτικό σύστημα, είναι να «πετάξεις»
στο χωραφάκι σου ή στη στέγη σου 50 τ.μ φωτοβολταϊκά πάνελ (≈ 5Kw), αν είσαι δε στην ανεμοδαρμένη Τήνο μας, «φυτεύεις»
επικαλυπτικά και δύο ανεμογεννήτριες 2 Kw και είσαι ενεργειακά αυτόνομος, οικονομικά
απαλλαγμένος και οικολογικά ευσυνείδητος. Επιπρόσθετα, αγοράζεις και ένα ηλεκτροκίνητο
αυτοκινητάκι, την μπαταρία του οποίου φορτίζεις από την παραγωγή σου κι έχεις
λύσει ένα ακόμη πρόβλημα. Τέλος, συνδέεις την παραγωγική σου μονάδα με τη
Δ.Ε.Η, η οποία οφείλει να στο αγοράσει με τιμή κιλοβατώρας τετραπλάσια από την
πωλούμενη.
Αμ δε! Το κράτος αισίως, μέσω του Μνημονίου 3, θέτει 10-35% έκτακτη εισφορά επί
των κερδών όσων επένδυσαν στις Α.Π.Ε . Προς το παρόν εξαιρούνται, βέβαια, οι
μικροί παραγωγοί, ενώ το μέτρο έχει ισχύ αναδρομική (από 01.07.2012). Από το Υ.ΠΕ.Κ.Α επισημαίνεται ότι η
εισφορά επιβάλλεται, προκειμένου να καλυφθεί το έλλειμμα του λογαριασμού
αποζημίωσης των Α.Π.Ε, χωρίς να επιβαρυνθούν περαιτέρω οι καταναλωτές,
δεδομένου ότι το σχετικό τέλος που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών ρεύματος
ήδη αυξήθηκε τον Αύγουστο κατά 40 % (από 5,43 σε 7,50 ευρώ ανά μεγαβατώρα).
Συμπερασματικά:
- Το ζήτημα της ενέργειας (από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση) είναι
σπουδαίο και ξεπερνά τη χώρα μας. Διεθνή καρτέλ άγουν και φέρουν καταναλωτές
και μεσάζοντες. Τρανό παράδειγμα: η μη διάδοση, παρά την θετικότατη εξέλιξή της
της πολλά υποσχόμενης υδρογονοκίνησης και η ελάχιστη ανάπτυξη της ελπιδοφόρας
ηλεκτροκίνησης που θα έλυναν τα χέρια και… τα πόδια του πλανήτη και των
περισσότερων κατοίκων του για αιώνες! Τα αποθέματα πετρελαίου (πολλά ή λίγα,
δεν μπορώ να είμαι σίγουρος) είναι τόσα, που επιβάλλουν τη «δια της βίας»
συνέχιση της αφειδούς κατανάλωσής του.
- Είμαι πεπεισμένος πώς σε αυτή τη χώρα ό,τι κι αν κάνει ο πολίτης, το κράτος
θα ψάξει να βρει έναν τρόπο να τον φορολογήσει. Η πρωτοπορία, η εφευρετικότητα,
η προσπάθεια εξανθρωπισμού της ζωής, το ιδιωτικό επιχειρηματικό ρίσκο, ο αγώνας
για αξιοπρεπή διαβίωση χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις και πελατείες είναι
καταδικαστέες από το κράτος που, όπως ο κλέφτης με τον αστυνόμο, είναι ένα βήμα
πιο μπροστά από τους πολίτες του. Κι αν κατασκευάσεις ένα αυτοκίνητο που
κινείται με… αέρα κοπανιστό, είμαι πλέον βέβαιος ότι θα σου επιβληθεί κάποιο
«τέλος κατανάλωσης πολύτιμου οξυγόνου» για να σου πάρει τα χρήματα που χάνει
επειδή δεν καταναλώνεις το… άγιο πετρέλαιο! Το κράτος κερδοσκοπεί και εκβιάζει
στο βωμό της εξάρτησής μας από την Ενέργεια.
- Εμείς τι κάνουμε; Μας πρότειναν, μας έμαθαν και τελικά μας επέβαλαν -με τη
δική μας πρόθυμη συναίνεση, μην το ξεχνάμε- να εξαρτώμαστε ολοκληρωτικά από την
κάθε μορφή Ενέργειας. Θα πρέπει να αντεπιτεθούμε ως πολίτες. Εφόσον κάνει το
κράτος εξισώσεις πέρα από κάθε λογική (π.χ: κάπνισμα και θέρμανση: ένα και το
αυτό, κόψτε τα ή πληρώστε αδρά!), ας μετατρέψουμε κι εμείς τις ανάγκες της δικής
μας καθημερινότητας, σε μία σειρά απαιτήσεων για ποιοτικότερο βίο: Ας
εξισώσουμε την Υγεία και την Παιδεία με την Ενέργεια. Πριν βιαστείτε να με
καταδικάσετε ως υλιστή, θα σας έλεγα να σκεφτείτε τη γιαγιά που ζει καλύτερα,
διότι δουλεύει ακώλυτα το ηλεκτρικό μηχάνημα παροχής οξυγόνου και το μαθητή του
απομακρυσμένου χωριού ο οποίος χάρη στον -με ρεύμα λειτουργούντα- υπολογιστή του
έχει πρόσβαση στην ατελείωτη διαδικτυακή γνώση. Θα μου πείτε: Παιδεία και Υγεία
βάλλονται κι αυτές από παντού! Θα σας πω ότι κι αυτό το «παντού» από το οποίο
βάλλονται το έχουμε επιλέξει εμείς κι είναι στο χέρι μας να αλλάξει, όπως και
πολλά πολλά άλλα… Η Ενέργεια είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποιοτική ζωή
(ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές, μετακίνηση, θέρμανση/ψύξη, εκπαίδευση,
υγεία, επικοινωνία κ.ά) που ως εκ τούτου επιβάλλεται να αποσυνδεθεί -στα όρια
του εφικτού- από την κερδοσκοπία.
Ουτοπικό; Ίσως. Απαραίτητο; Οπωσδήποτε!
Υ.Γ: Οι άνθρωποι μπορεί να μην πληρωθούν για όλα όσα
κάνουν σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά σίγουρα πρέπει να πληρώσουν για όλα όσα θα
πάρουν. - Frederick
Douglass, 1817-1895, Αφροαμερικανός ακτιβιστής & απελευθερωμένος σκλάβος