Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Pages

Classic Header

{fbt_classic_header}

Breaking News

latest

Τουρισμός : Απολογισμός καλοκαιριού 2013 | Tinos on the run

Για να δούμε, λοιπόν, τι είναι πιθανόν να ακούσουμε εκεί γύρω στον Οκτώβρη για απολογισμό της πορείας του τουρισμού για το καλοκαίρι του...

Για να δούμε, λοιπόν, τι είναι πιθανόν να ακούσουμε εκεί γύρω στον Οκτώβρη για απολογισμό της πορείας του τουρισμού για το καλοκαίρι του 2013. 

Όχι... Δεν εννοώ τους κομπασμούς της κυβέρνησης για τα δεκαεφτά εκατομμύρια τουρίστες που ήρθαν στην χώρα μας και μπλα μπλα μπλα.

Όχι. Μιλάω για την πραγματική οικονομία του μεγέθους αυτού. Πώς δηλαδή και εαν, αυτό το νούμερο έφερε τα προσδοκώμενα οφέλη και κυρίως, σε ποιούς τα έφερε.
Πάμε λοιπόν, γρήγορα και επί τής ουσίας: την δουλειά την καρπώνονται τα μεγάλα ξενοδοχεία. 

Που δουλεύουν μέσω πρακτορείων, τα οποία αγοράζουν δωμάτια, προσφορές κλ.π. από τις αλυσσίδες ξενοδοχείων ή από τα κατά τόπους πεντάστερα και τετράστερα. 
Τα πρακτορεία μεταπωλούν αυτά τα δωμάτια σε ταξιδιωτικούς πράκτορες του εξωτερικού. Και τα δωμάτια αυτά φτάνουν στους αγοραστές, που στην περίπτωσή μας είναι οι τουρίστες, έλληνες ή ξένοι.
Πάμε στις τιμές. Πόσο δηλαδή, πουλιέται στους πράκτορες για παράδειγμα, ένα δωμάτιο με ημιδιατροφή, δηλαδή, πρωινό και γεύμα ή δείπνο. 
Πόσο λέτε; Τριάντα ΕΥΡΩ; Σαράντα ΕΥΡΩ; Πενήντα ΕΥΡΩ;
Οι φετινές τιμές κυμαίνονται στην μεγάλη πλειοψηφία τους από 12,5 έως 17 ΕΥΡΩ. 
Γελάσατε; Μάλλον ψέμματα λέω, ε..; Δεν είναι δυνατόν να δίνουν τόσο χαμηλές τιμές! 
Έχουν έξοδα, κόσμο που δουλεύει, προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων, δεν βγαίνουν τα νούμερα αυτά!
Μάλιστα. Ξέρετε πως τα ξενοδοχεία πληρώνουν τους προμηθευτές τους με πεντάμηνες, εξάμηνες, ακόμη και εφτάμηνες επιταγές; 
Αυτό κοντολογίς σημαίνει ότι, εμπόρευμα που παραδόθηκε Αύγουστο στο ξενοδοχείο, ο προμηθευτής θα το πληρωθεί τέσσερεις με έξι μήνες μετά!!!
Και γιατί πάνε οι προμηθευτές και πουλάνε με τέτοιες συνθήκες και τόσο δυσμενείς όρους; 
Είναι απλό: γιατί οι όγκοι είναι τεράστιοι. Ρίχνουν λοιπόν τις τιμές τους, δέχονται και πεντάμηνες επιταγές και βγάζουν και ο ένας το μάτι του άλλου άμα λάχει για να μείνουν αποκλειστικοί σε κάποιο είδος.
Πάμε στο προσωπικό.
Ξέρετε σε τί ποσοστό το κάθε ξενοδοχείο βασίζεται σε «εκπαιδευόμενους» σεφ, μάγειρες και άλλων ειδικοτήτων προσωπικό; 
Κρατηθείτε... 
Το τριάντα τοις εκατό (30% !!!) είναι εκπαιδευόμενοι, οι οποίοι, εδω είναι το μεγάλο υπέροχο σύστημα, αν δεν κάνουν πρακτική δεν παίρνουν το χαρτί από τις ιδιωτικές σχολές, τα ΙΕΚ δηλαδή που πουλάνε σπουδές για όσους δεν μπουν στα τέλεια ελληνικά πανεπιστήμια. 
Άφθονο έμψυχο υλικό λοιπόν για τους μεγαλοεργολάβους του τουρισμού. 
Τριακόσια ΕΥΡΩ τον μήνα για δεκάωρη έως και δωδεκάωρη εργασία
Και θυμηθείτε ότι, εδώ και χρόνια χωρίς φανφάρες και ταμπούρλα, μάθατε ότι, στα ελληνικά ξενοδοχεία δουλεύουν αλλοδαποί. 
Πολλοί αλλοδαποί, τόσοι που δεν φαντάζεστε. Φτηνά χέρια λοιπόν, φτηνά δωμάτια, κέρδη στα πρακτορεία, δηλαδή στους μεσάζοντες. 
Παράγεται δηλαδή κέρδος και όχι πλούτος. Άλλη συζήτηση όμως αυτή, τεράστια, για την αντίφαση μεταξύ πλούτου και κέρδους.
Τώρα, ήρθε η στιγμή να σας πώ ότι, φέτος βρέθηκαν ξενοδοχεία στις Κυκλάδες, που πούλησαν δωμάτια με 8 ΕΥΡΩ ντάλα Αύγουστο..!
Τώρα που ακούσατε τα παραπάνω, σας ακούγεται άντε και ίσως δυνατόν...
"Και γιατί βλάπτεται ο τουρισμός", θα ρωτήσει κάποιος. 
Ξέρετε τί σημαίνει ο φαρμακερός, απαιτητός από τα πρακτορεία όρος ALL INCLUSIVE

Σημαίνει στην καθομιλουμένη ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ
Και Δωμάτιο και πρωινό και γεύμα  και δείπνο. Σημαίνει λοιπόν, ότι ο τουρίστας δεν έχει κανέναν λόγο να βγεί απ΄το ξενοδοχείο ή δεν έχει κανέναν λόγο να χαλάσει αν δεν θέλει, έστω και ένα ΕΥΡΩ έξω από το συγκρότημα! 
Ένα τσολιαδάκι, μια γύψινη Ακρόπολη, ένα διακοσμητικό ΟΥΖΟ και τέρμα! 
Το φαΐ, που μόλις τούπεσε το ΦΠΑ, δεν θα κινηθεί! 
Το ξέρει, το επιτελείο αυτού του μορφώματος που λέμε κυβέρνηση και προσπαθεί να δείξει πως βοηθάει. 
Μα καλά, το βράδυ δεν θα φάνε κάτι, δεν θα βγούνε να τσιμπήσουν κάτι; 
Μάλιστα... Λοιπόν, φέτος ακόμη και οι ΗΜΙΔΙΑΤΡΟΦΕΣ δώσανε αντί για μεσημεριανό γεύμα στην τιμή, δείπνο! 
Σημαίνει αυτό ότι, είχαν ήδη οι manager των ξενοδοχείων παρατηρήσει ότι, από το μεσημέρι και μετά χάνανε κάποια λεφτάκια που έβγαιναν από την τσέπη του πελάτη και δεν πήγαιναν σε αυτούς! 
Ο πελάτης μετά τις έξι, εφτά, θα έβγαινε για φαγητό, άρα θα χάλαγε και για καφέ και για ποτό και για κάποιο άλλο ψιλολοΐδι. Και αυτά τα λεφτά θα ήταν έξω απ΄ το ξενοδοχείο. Λεφτά που χάνονται, δηλαδή...
Ανοίγω σχετικότατη παρένθεση και σας πάω κάπου αλλού για να δείτε πώς οι μεγαλοεταιρείες ζητάνε, σχεδόν απαιτούν από τον πελάτη να τους αφήσει και τα τελευταία του ψιλά. Μεγάλη ξένη αλυσσίδα επίπλων και ειδών για το σπίτι, στην έξοδο ακριβώς από τα ταμεία, πριν ακόμη πέσουν στην τσέπη τα ρέστα από την κυρίως κατανάλωση, έχει στησει φαγάδικο με ευτελείς τιμές: 1 ΕΥΡΩ το σάντουιτσάκι με λουκάνικο και όσο αναψυκτικό θες, 1 ΕΥΡΩ ο κώνος το παγωτό, και καραμέλες και μπύρες και ό,τι φανταστείς. Ο γίγαντας-εταιρεία βάζει διακριτικά το χέρι στην τσέπη και παίρνει ΚΑΙ τα ρέστα!!! Και κανείς δεν το νιώθει και είναι όλοι ευχαριστημένοι!
Πάμε πίσω στο ξενοδοχείο τώρα, που με παρόμοιο σκεπτικό θέλει να πάρει από τον πελάτη και όσα θα χάλαγε έξω, στην τοπική αγορά. 
Γιατί, αφού πουλάει φτηνά δωμάτιο, θα πρέπει να τα πάρει και από κάπου αλλού, όχι να μειώσει κάποια υποτιθέμενη χασούρα, αλλά, να αυξήσει ακόμη περισσότερο το κέρδος για να μπορέσει να γεμίσει και τον επόμενο χρόνο το μεγαθήριό του, που έτσι και μείνει άδειο ή γεμάτο μόνο κατά 70%, κάηκε κανονικότατα (νεκρό σημείο πωλήσεων κ.λπ. κ.λπ. το σημείο δηλαδή που τα έσοδα έρχονται ίσα βάρκα ίσα πανιά με τα έξοδα). 
Τα δωμάτια του 2014 πουλιούνται τώρα που μιλάμε, πριν καν ο φετεινός πελάτης προλάβει να βουτήξει το δαχτυλάκι του στην πισίνα του ξενοδοχείου! 
Τώρα, αυτή τη στιγμή κύριε ξενοδόχε, εγώ το πρακτορείο παίρνω την πληροφόρηση από τους πελάτες μου-πρακτορεία, τώρα, αυτή τη στιγμή παραγγέλνω τα επόμενα, τώρα, ούτε αύριο, ούτε μεθαύριο!
Πάει λοιπον, φέτος το ξενοδοχείο και δεν προσφέρει το γεύμα, αλλά, το δείπνο. 
Πάω εγώ ο τουρίστας, λοιπόν, γνωρίζοντας το είδος της παροχής, τρώω ένα γερό πρωινό (οι μπουφέδες είναι τεράστιοι), ξεγελάω την πείνα μου το μεσημέρι με ένα τόστ ή κάτι πρόχειρο και περιμένω να φάω καλά βραδυνό, που είναι μέσα στην τιμή. 
Και δεν έχω λόγο να βγω να πάω στην πόλη ή αν βγω, δεν χαλάω τίποτε σε φαγητό. Δεν υποχρεώνομαι να βγω για να φάω δηλαδή και αυτό με «μπαστακώνει» τρόπον τινά, στον χώρο του ξενοδοχείου. 
Και πάει το μαγαζάκι, το χάσαμε, πατριώτη...
Το μαγαζάκι που χάνουμε δεν είναι κανενός ξένου, είναι η Ελλάδα όλη. 
Γιατί μαγαζάκι την κάναμε, πωλητήριο εποχιακών ειδών, εμπορικό με είδη εισαγωγής, ούτε καν παραγόμενα. Και σαν μαγαζάκι μας χειρίζονται και σαν μαγαζάκι χανόμαστε.
Πολύ γρήγορη ανάλυση και δεν έχω τον χώρο να πώ όσα πρέπει. Ήθελα όμως, να τα έχετε όλα αυτά υπ΄όψιν σας, όταν τον Οκτώβριο θα ακούσετε απολογισμούς που δεν θα συμβαδίζουν με όσα θα ακούτε από την πραγματική αγορά και θ’ αναρωτιέστε ποιός από τους δυό σας κοροϊδεύει.
Εκεί γύρω στον Οκτώβριο τελειώνουν και τα τελευταία διαθέσιμα των μαγαζιών που την βγάλανε καθαρή μέχρι σήμερα και σφίξαν τα δόντια ελπίζοντας σε ένα γερό καλοκαίρι. 
Και πολύ φοβάμαι ότι πάμε για μεγάλες αναταραχές. 
Γιατί την κρίση σε όλο της το μεγαλείο και στο μέγεθός της δεν την έχουμε δει ακόμη, δυστυχώς.