Είχα πολλά χρόνια να λείψω απ’ την Τήνο μια τέτοια μέρα. Έτσι φέτος που αναγκαστικά έμεινα στην Αθήνα, έτρεξα στο κάλεσμα του Συλλόγου ...
Είχα πολλά χρόνια να λείψω απ’ την Τήνο μια τέτοια μέρα.
Έτσι φέτος που αναγκαστικά έμεινα στην Αθήνα, έτρεξα στο κάλεσμα του Συλλόγου των εν Αθήναις Χωραϊτών στον Άγιο Ελευθέριο στου Γκύζη.
Ειλικρινά ένιωσα μεγάλη συγκίνηση.
Η Εκκλησία γεμάτη από Τηνιακούς Χωραΐτες ¨αλλά και από χωριά και ακόμα Αθηναίους.
Στο εικονοστάσι μια εικόνα αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας μας σε ταξίδευε στο νησί μας στη Χάρη Της.
Ψάλθηκε Εσπερινός με αρτοκλασία και έγινε περιφορά της εικόνας εντός του Ναού.
Προ ηγούντο άνδρες και γυναίκες Τηνιακοί με πρώτη την Πρόεδρο του Συλλόγου κ. Λία Μόσχωνά που κρατούσαν φαναράκια όμοια με τα Τηνιακά.
Μίλησε με πολύ ωραία λόγια ο Αρχιμανδρίτης Πατήρ Βαρνάβας για την εύρεση της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας μας μέσα απ’ τα αγιασμένα χώματα της Τήνου και το όραμα της Αγίας Πελάγιας.
Όλος ο κόσμος-και ήταν πάρα πολύς-έψαλε το πληθύς οι των Τηνίων εν ωδαις ευφημήσωμεν και το Δεύτε Τήνιοι Πολίτες.
Αρκετοί μάλλον Αθηναίοι ήλθαν από τα σπίτια του με κλεφτοφάναρα.
Ρώτησα κάποια Κυρία η οποία ήταν πλήρως ενημερωμένη .
Μου είπε: Όταν ένας εργάτης με την σκαπάνη του ξέθαψε μέσα από τη γη την Εικόνα της Παναγίας άρχισαν να χτυπούν όλες οι καμπάνες των εκκλησιών του Νησιού και οι χωριάτες στο άκουσμα της εύρεσης της εικόνας έτρεξαν το βράδυ με κλεφτοφάναρα για να κατέβουν στην πόλη και να προσκυνήσουν.
Γι’ αυτό και εκείνη κρατούσε το κλεφτοφάναρο για να προσκυνήσει τη Χάρη της.
Δεν ξέρω εάν έφταιγε το θεριό ο Νόστος που λέει ο γιος μου ο Χάρης αλλά ειλικρινά είδα αρκετά μάτια βουρκωμένα. Ήταν η συγκίνηση η κατάνυξη οι αναμνήσεις,ίσως όλα μαζί.
Καθώς έβγαινα από την εκκλησία κάποιος Τηνιακός γνωστός, μεγάλης ηλικίας που ήλθε στον Άγιο Ελευθέριο υποβασταζόμενος μου είπε:
«Κύριε Ρένο να ξέρεις ότι στην Αθήνα είμαστε πιο Τηνιακοί απ’ τους Τηνιακούς».
Να είχε δίκιο ;
Ας μας έχει η Παναγιά μας καλά και του χρόνου.
Το Είδαμε : Tiniakos.biz